Zamów i otrzymaj Inpostem w ciągu 2 dni
Szukaj
Rak przełyku to nowotwór, który rozwija się z komórek nabłonka, który wyścieła ściany przełyku. Choć jest mniej powszechny niż inne nowotwory, daje niespecyficzne objawy, a rokowanie jest zazwyczaj niekorzystne. Dowiedz się, jakie są czynniki ryzyka, objawy oraz metody leczenia.
Rak przełyku stanowi około 2% wszystkich nowotworów złośliwych, z czego około 90% przypadków to rak płaskonabłonkowy, rozwijający się z komórek nabłonka płaskiego, głównie w jego górnej i środkowej części. Jest on najczęściej związany z paleniem papierosów i spożywaniem alkoholu. Około 10% przypadków stanowi rak gruczołowy, występujący głównie w dolnym odcinku przełyku, rozwijający się z komórek o funkcji wydzielniczej, częściej u osób młodszych, niepalących, rozwijający się na podłożu patologicznie zmienionego nabłonka np.,w przebiegu refluksu. Liczba zachorowań na przestrzeni ostatnich 40 lat jest stała, jednak zauważono spadek zachorowań na raka płaskonabłonkowego, a znaczący wzrost na gruczolakoraka.
Jest to głównie skutek zmiany stylu życia i czynników ryzyka.
Zmniejszenie liczby przypadków raka płaskonabłonkowego wiąże się z ograniczeniem palenia papierosów i zmniejszeniem spożycia alkoholu w niektórych populacjach, co głównie przyczynia się do rozwoju tej postaci raka. Natomiast wzrost gruczolakoraka jest związany z rosnącą epidemią otyłości oraz częstszym występowaniem refluksu żołądkowo-przełykowego, co może prowadzić do rozwoju stanu przednowotworowego, jakim jest przełyk Barretta.
Jak już wspomniano, do najistotniejszych czynników ryzyka dla raka płaskonabłonkowego jest picie wysokoprocentowego alkoholu oraz palenie i żucie tytoniu. Do innych czynników ryzyka związanych z rakiem płaskonabłonkowym należą:
Natomiast główne czynniki gruczolakoraka to: otyłość, refluks żołądkowo-przełykowy, w którego następstwie może dojść do zniszczenia prawidłowego nabłonka występującego w przełyku i zastąpienia go przez inny typ nabłonka (tzw. metaplazja jelitowa albo przełyk Barreta), a następnie do rozwoju raka w obrębie tego nieprawidłowego nabłonka.
Do innych przyczyn niezależnie od typu nowotworu należą:
Rak przełyku przez długi czas przebiega bezobjawowo, a symptomy, które pojawiają się z czasem wynikają przede wszystkim ze zwężenia przełyku przez nowotwór. Do głównych objawów należą:
Rzadziej występują:
Pacjent prezentujący powyższe objawy powinien zgłosić się do lekarza rodzinnego, który po zebraniu dokładnego wywiadu oraz zbadaniu pacjenta kieruje do na badania dodatkowe w celu potwierdzenia lub wykluczenia choroby. Najważniejszym badaniem w diagnostyce raka przełyku na wszystkich etapach zaawansowania jest badanie endoskopem - gastroskopia (inaczej: panendoskopia). Badanie to polega na wprowadzeniu przez usta do przełyku wąskiej giętkiej rurki zawierającej kamerę, za pomocą której lekarz może obejrzeć błonę śluzową przełyku, uwidocznić zmiany nowotworowe oraz pobrać wycinki do badania histopatologicznego, które umożliwia podstawienie rozpoznania. Dodatkowo stosuje się także ultrasonografię endoskopową (EUS), podczas której używa się endoskopu wyposażonego w głowicę ultrasonografu. Dzięki tej metodzie można ocenić budowę ściany przełyku, głębokość, na jaką sięga guz przełyku oraz czy nacieka sąsiednie narządy. Ponadto możliwa jest również ocena okołoprzełykowych węzłów chłonnych oraz ich biopsja. Na podstawie tych informacji dokonuje się tzw. oceny zaawansowania miejscowego raka, co jest kluczowe w dobraniu odpowiedniego leczenia.
W diagnostyce raka przełyku ocenia się także jamę brzuszną (zwykle wykonuje się USG brzucha) oraz płuca (RTG klatki piersiowej). Badania te, wykonywane rutynowo w przypadku oceny zaawansowania większości nowotworów złośliwych, pozwalają ustalić, czy doszło do utworzenia przerzutów odległych w płucach, wątrobie i innych narządach. W zależności od potrzeb wykonuje się także tomografię komputerową, która pomaga w ocenie wielkości guza pierwotnego, węzłów chłonnych i przerzutów odległych. RTG przełyku po podaniu środka kontrastowego ma zastosowanie u chorych z bardzo dużym zwężeniem przełyku uniemożliwiającym przejście endoskopu.
Wybór metody leczenia raka przełyku zależy od jego lokalizacji, stopnia zaawansowania oraz stanu ogólnego pacjenta. Niestety, tylko 10–15% przypadków kwalifikuje się do radykalnej terapii, czyli całkowitego wyleczenia. W przypadku wszystkich wczesnych postaci raka przełyku (nowotwór operacyjny), które rozwinęły się w piersiowym lub brzusznym odcinku przełyku, leczenie z wyboru to operacja. Wyróżnia się leczenie endoskopowe, które można zastosować w raku ograniczonym do błony śluzowej i górnej warstwy błony podśluzowej oraz chirurgiczną resekcję przełyku często połączoną z usunięciem regionalnych węzłów chłonnych. Ze względu na umiejscowienie przełyku jest to zabieg wykonywany przez torakochirurgów, który jest skomplikowany i obciążający dla pacjenta. Polega ona na wycięciu przełyku – zazwyczaj konieczne jest jednoczesne otwarcie klatki piersiowej i jamy brzusznej, czasem wykonuje się także dodatkowe cięcie na szyi. Ciągłość przewodu pokarmowego odtwarzana jest poprzez zespolenie przełyku z żołądkiem albo odpowiednio przygotowanym fragmentem jelita grubego lub cienkiego, który przemieszczony zostaje do klatki piersiowej. Alternatywnym sposobem postępowania jest zastosowanie przedoperacyjnej radiochemioterapii (jednoczasowe naświetlania połączone z leczeniem cytostatykami), po zakończeniu której następuje resekcja przełyku.
Leczenie wyłącznie radiochemioterapią znajduje zastosowanie w:
U pacjentów z zaawansowanym nowotworem, u których doszło do zwężenia przełyku w stopniu uniemożliwiającym przyjmowanie pokarmów, wykonuje się udrożnienie zwężonego odcinka za pomocą odpowiednich narzędzi (np. stentów, czyli rozprężających się rurek wykonanych z metalowej siatki). Stosuje się także inne metody, takie jak elektrokoagulacja, terapia laserowa lub koagulacja argonowa. W przypadku nieskuteczności powyższych metod lub w rzadszych, bardziej zaawansowanych przypadkach można wykonać także zabieg wytworzenia tzw. gastrostomii przezskórnej, czyli połączenia żołądka ze skórą, dzięki czemu pacjent może być odżywiany. Chorzy na raka przełyku są zwykle wychudzeni – niedostateczny stan odżywienia bardzo istotnie zwiększa ryzyko wystąpienia powikłań pooperacyjnych, dlatego niezwykle istotne jest przedoperacyjne przygotowanie żywieniowe. Chorzy w złym stanie ogólnym, znacznie wyniszczeni otrzymują leczenie wyłącznie objawowe (paliatywne), którego głównym celem jest złagodzenie lub wyeliminowanie dolegliwości związanych z chorobą nowotworową takim jak zapobieganie nudnościom, wymiotom, terapia przeciwbólowa oraz zapewnienie jak największego komfortu dla pacjenta.
Rokowanie w nowotworach złośliwych przełyku jest bardzo złe. Większość pacjentów przeżywa tylko kilka miesięcy. Średni odsetek przeżyć 5-letnich wynosi 5–10%.
Obecnie brak jest badań przesiewowych wykrywających raka przełyku, dlatego tak istotna jest profilaktyka. Polega ona głównie na unikaniu czynników ryzyka, takich jak palenie tytoniu i spożywanie alkoholu. W przypadku gruczolakoraka szczególnie ważne jest zapobieganie otyłości. Choroby związane z zarzucaniem kwaśnej treści żołądkowej do przełyku wymagają leczenia farmakologicznego lub chirurgicznego, aby chronić błonę śluzową. U pacjentów z przełykiem Barretta zaleca się terapię antyrefluksową oraz regularne badania endoskopowe, zwykle raz w roku, w celu wczesnego wykrycia zmian nowotworowych.
Przeczytaj również:
Sól fizjologiczna do inhalacji na katar i zatoki. I nie tylko! Czym są kolki u niemowląt i jak ich unikać? Sposoby na pozbycie się kolki niemowlęcej Czym jest genisteina? Działanie, właściwości, przeciwwskazania i skutki uboczne Zapalenie gardła – objawy, leczenie i przyczyny zapalenia gardła IBS – czym jest zespół jelita drażliwego i jak sobie z nim radzić?Nie trać czasu i energii na stanie w kolejce w aptece. Przejdź na naszą stronę apteki internetowej już teraz i ciesz się korzyściami zakupów online.
Przejdź do aptekilekarz
Karolina
Tracz
O Autorze
Autor
Redakcja aptek Codzienna
Autor
Wiktoria Ozimek
Autor
Natalia Młynek
Farmaceuta odpowie na Twoje pytanie w zakresie zdrowia, doboru leków lub ich dawkowania.
Zapytaj farmaceutęArtykuły zamieszczone na blogu apteki internetowej Codzienna nie stanowią porady medycznej, ani opinii farmaceuty, lekarza lub dietetyka dostosowanej do indywidualnej sytuacji pacjenta. Udostępnione informacje stanowią jedynie generalne zalecenia, które nie mogą stanowić wyłącznej podstawy do stosowania określonej terapii, zmiany nawyków, dawkowania produktów leczniczych, itp. Przed podjęciem jakichkolwiek działań mających wpływ na życie, zdrowie lub samopoczucie należy skontaktować się z lekarzem lub innym specjalistą, w celu otrzymania zindywidualizowanej porady.