Bostonka – objawy, przyczyny, leczenie

Bostonka to choroba, która dotyka zarówno dzieci, jak i dorosłych. Z uwagi na pojawiającą się w jej przebiegu wysypkę, początkowo może być pomylona np. z ospą wietrzną. Tymczasem inne czynniki stoją za tą chorobą. Inaczej też podchodzi się do kwestii leczenia tej dolegliwości. Co to jest bostonka i co ją charakteryzuje? Sprawdź, ile trwa bostonka i czy jest groźna. Zobacz, jakie są przyczyny bostonki i dowiedz się więcej o metodach jej terapii. Z jakimi powikłaniami wiąże się ta choroba?

Bostonka – co to za choroba?  Klasyczne symptomy

Bostonka to potoczne określenie choroby bostońskiej. Termin „bostonka” ma swoje źródło w nazwie miasta, gdzie po raz pierwszy odnotowano ten problem zdrowotny. W 1951 roku w Bostonie wybuchła epidemia, która dała początek wskazanej terminologii.

Choroba występuje pod różnymi synonimami. Bostonka to inaczej:

• choroba ręki, stopy i ust,
• enterowirusowa gorączka wysypkowa,
• enterowirusowe zapalenie jamy ustnej z wysypką.

Pierwsze objawy bostonki mogą kojarzyć się z symptomami grypy. Pacjent początkowo odczuwa silne zmęczenie, następnie dołączają do tego takie dolegliwości jak:

• temperatura, około 38-39 st. Celsjusza,
• ból gardła,
• nudności,
• wymioty,
• biegunka,
• pogorszenie apetytu.

Kolejne objawy bostonki występujące po kilku dniach to wysypka. Takie zmiany skórne mają formę plamek i grudek o charakterystycznym łososiowym kolorze. Co istotne, tego typu wysypka nie powoduje swędzenia, co odróżnia ją np. od ospy wietrznej, a dodatkowo pojawia się przede wszystkim na twarzy i klatce piersiowej. Tego typu grudki zlokalizowane są również na rękach, stopach i w jamie ustnej. Nawet powyższe synonimy odwołują się do tego, gdzie można znaleźć wysypkę wywoływaną przez chorobę.

Zmiany w jamie ustnej są szczególnie bolesne i sprawiają, że chory rezygnuje z jedzenia i przyjmowania płynów. To zwiększa ryzyko odwodnienia.

Co powoduje bostonkę? Poznaj czynniki ryzyka

Bezpośrednią przyczyną bostonki jest zakażenie wirusami z grupy enterowirusów, Coxackie A i B albo Echo. Występują one na całym świecie, niezależnie od strefy klimatycznej. Warto tu jednak podkreślić, że najwięcej różnorodnych szczepów tych wirusów odnotowuje się w regionie azjatyckim, w Chinach, w Tajwanie i w Malezji.

Zazwyczaj chorobą można zarazić się drogą kropelkową. Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z wydzieliną osoby chorej, np. pochodzącą z nosa, ust, a także poprzez wydzielający się z pęcherzy płyn.

Możliwe jest też przeniesienie wirusa np. na nieumytych rękach, przykładowo po skorzystaniu z toalety. Co więcej, źródłem zakażeń może być tu stolec. Dlatego tak istotne jest przekazywanie najmłodszym wiedzy dotyczącej tego, jak ważna jest higiena i regularne mycie rąk.

Ile trwa bostonka? Przebieg choroby

Bostonka to choroba sezonowa, a szczyt zakażeń ma miejsce w okresie przełomu lata i jesieni. Czas wylęgania się choroby to kilka dni. Początkowo wirus osiedla się w gardle, a następnie rozprzestrzenia się na pozostałe tkanki – infekuje przestrzeń od migdałków do grudek chłonnych w jelicie.

W kolejne dni w tkankach dochodzi do namnażania się wirusów. Po około 3-7 dniach od zakażenia następuje ponowne wniknięcie wirusa, tym razem do komórek ośrodkowego układu nerwowego. Może to prowadzić do rozwoju zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, co na szczęście zdarza się rzadko.

Po tym okresie następuje zazwyczaj poprawa. Dodatkowo, gdy zostanie wdrożone leczenie, objawy są szybciej okiełznane. Warto wspomnieć, że bostonka to dolegliwość o przebiegu samo ograniczającym i w większości przypadków jej objawy po kilku dniach znikają samoistnie. Osoba zakażona wirusem bostonki może zarażać dopóty, dopóki występuje u niej wysypka.

Co stosować na bostonkę? Diagnostyka i sposoby leczenia bostonki

Zastanawiasz się, co można stosować na bostonkę? Na początek rozpocznij do właściwej diagnostyki. Rozpoznanie choroby opiera się na ocenie wizualnej zmian przez lekarza, a także na rozmowie z pacjentem lub opiekunem pacjenta w celu przedstawienia dolegliwości. Chorobę można też wykryć za pomocą badań laboratoryjnych, jednak są to dość drogie testy i – biorąc pod uwagę fakt, że choroba mija zwykle po kilku dniach – zazwyczaj specjaliści nie zalecają ich wykonania pacjentom.

Bostonka zwykle mija samoczynnie. Nie wymaga stosowania specjalistycznych leków. Leczenie bostonki opiera się przede wszystkim na podawaniu leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. Istotne jest też dbanie o zmiany skórne i np. odkażanie pęcherzyków przykładowo za pomocą fioletu gencjanowego.

Terapia bostonki to przede wszystkim leczenie objawowe, odpoczynek i dbanie o nawadnianie organizmu. Jeżeli chorujesz na bostonkę, dbaj również o dokładną dezynfekcję toalety, by nie przenieść wirusów np. na desce klozetowej. Nie przemieszczaj się również w inne miejsca, ogranicz kontakt z ludźmi, by nie doprowadzić do dalszego rozprzestrzeniania się wirusów.

Diagnostyka różnicowa, czyli z czym można pomylić bostonkę?

W tym miejscu warto wspomnieć o tym, z jakimi chorobami można pomylić bostonkę. Okazuje się, że ta choroba jest zwykle mylona z ospą wietrzną, świerzbem, półpaścem, podostrym bakteryjnym zapaleniem wsierdzia, opryszczką pospolitą albo z wypryskiem potnicowym.

Przyjrzeliśmy się bliżej różnicom między ospą wietrzną a bostonką, a także między wypryskiem potnicowym a tą chorobą.

Różnicą pomiędzy ospą wietrzną a bostonką są miejsca, gdzie zlokalizowane są zmiany chorobowe. W przypadku bostonki wysypka pojawia się zwykle w ustach, na rękach i na stopach. Natomiast ospa wietrzna manifestuje się zazwyczaj na owłosionej skórze głowy, tułowiu i twarzy oraz kończynach.

Z kolei wyprysk potnicowy występuje zazwyczaj w formie okrągłych, swędzących pęcherzy na palcach. Bostonka natomiast nie wywołuje świądu.

Bostonka u dzieci

Choroba, z uwagi na objawy związane z pojawieniem się wysypki, bardzo często mylona jest z ospą wietrzną. Bostonka u dzieci ma zazwyczaj znacznie łagodniejszy przebieg niż ta choroba u dorosłych. Leczenie tej choroby powinno opierać się przede wszystkim na oczyszczaniu nadżerek, a razie pojawienia się bolesnych zmian, np. w ustach, podawaniu dziecku środków przeciwbólowych. Gdy dziecko ma gorączkę, można ją obniżać za pomocą paracetamolu albo niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Bostonka u dzieci może wywoływać płaczliwość, ogólne rozdrażnienie, powiększenie węzłów chłonnych. Chorzy, mali pacjenci mogą też odmawiać przyjmowania pokarmów. Choć zazwyczaj choroba nie jest poważna, to jednak trzeba pilnować, by dziecko nawadniało organizm. Odmawianie przyjmowania napojów może wiązać się z ryzykiem odwodnienia, które u dziecka jest większe niż u dorosłego.

Bostonka u dorosłych i kobiet w ciąży

Znacznie poważniejszą dolegliwością jest bostonka u dorosłych. Przede wszystkim u dorosłych ta choroba ma znacznie ostrzejszy przebieg. Wzrasta też ryzyko różnorodnych powikłań.

Choć bostonka rzadko jest rozpoznawana u kobiet w ciąży, to jednak przyszłe mamy w razie wystąpienia objawów chorobowych powinny w sposób szczególny o siebie zadbać i przede wszystkim znajdować się pod opieką lekarza. W pierwszym trymestrze bostonka zwiększa ryzyko poronienia. Natomiast w przypadku jej wystąpienia pod koniec ciąży, objawy mogą wystąpić również u dziecka.

Powikłania bostonki – czy są groźne?

Choć choroba z reguły ustępuje samoistnie bez konieczności podawania specjalistycznych leków, to jednak zdarzają się sytuacje związane z dodatkowymi powikłaniami. Typowe powikłania bostonki odnoszą się przede wszystkim do nadkażeń bakteryjnych zmian na skórze albo też na błonach śluzowych. Choroba zazwyczaj nie pozostawia blizn, ale w wyjątkowo ciężkim przebiegu należy się liczyć z tego typu problemami. Niekiedy konsekwencją choroby jest też odklejanie się płytki paznokciowej od macierzy, a także jego złuszczanie.

Pękające nadżerki w ustach wywołują ogromny ból, co z kolei sprawia, że wielu pacjentów rezygnuje nie tylko z przyjmowania pokarmów, ale też spożywania płynów. Może to wiązać się z ryzykiem odwodnienia. Szybko nieuzupełnione płyny to ryzyko dla kondycji całego organizmu.

Znacznie poważniejszymi skutkami tej choroby są m.in. zaburzenia kardiologiczne, w tym zapalenie mięśnia sercowego. Niektórzy pacjenci borykają się też z problemami neurologicznymi. Ciężka postać bostonki może też wywołać zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, a nawet zapalenie pnia mózgu. Podkreślenia wymaga jednak fakt, że tego typu powikłania są dość rzadkie.

Profilaktyka choroby – czy można zapobiec bostonce?

Chcąc ustalić działania profilaktyczne, zmierzające do zmniejszenia ryzyka tej choroby, należy przede wszystkim pamiętać o tym, co powoduje bostonkę. Dopiero dokładniejsze zrozumienie przyczyn tej choroby, może pomóc w walce z tym problemem zdrowotnym.

Bostonkę można nazwać chorobą brudnych rąk, ponieważ wirusy mogą być przenoszone również na nieumytych po skorzystaniu w toalecie rękach. Aby zapobiegać rozprzestrzenianiu się tej dolegliwości, przede wszystkim należy pamiętać o zachowaniu wysokich standardów higieny. Istotnym elementem profilaktyki jest również regularne czyszczenie powierzchni oraz przedmiotów, które znajdują się np. w zasięgu dzieci. Warto też pamiętać o tym, że jakiekolwiek objawy chorobowe wskazujące na bostonkę lub po prostu rozpoznanie tej choroby, powinno zatrzymać dorosłych w domu. Nie należy też wysyłać dzieci chorych do żłobka, przedszkola czy szkoły. W ten sposób nie tylko dbamy o swoją pociechę, ale również o to, by nie zaraziło innych dzieci.

Bostonka to choroba, która z reguły nie wymaga leczenia z uwagi na samoograniczający się przebieg. Do zakażeń dochodzi z reguły drogą kropelkową, a odpowiadają za nie enterowirusy. Ma znacznie łagodniejszą formę u dzieci niż dorosłych. Pojawienie się objawów bostonki wymaga jednak konsultacji ze specjalistą, ponieważ chorobę łatwo pomylić np. z ospą wietrzną. Co więcej, bostonka może wywołać również wiele skutków ubocznych – może stać się przyczyną odwodnienia organizmu.