Szybka wysyłka w 24h od złożenia zamówienia
Szukaj
Borelioza z Lyme (choroba z Lyme, krętkowica kleszczowa) to schorzenie, które wywołują krętki z rodzaju Borrelia. Do zakażenia boreliozą dochodzi wskutek ukąszenia przez kleszcza. Choroba powoduje objawy ze strony skóry, stawów, serca i układu nerwowego, a jej najczęstszym wczesnym symptomem jest tzw. rumień wędrujący. Boreliozę można skutecznie leczyć. Istnieją także metody jej zapobiegania. Poznaj objawy i przyczyny boreliozy oraz sposoby na kleszcze.
Borelioza z Lyme to jedna z najczęściej diagnozowanych infekcji przenoszonych przez kleszcze. Jej przyczyną są krętki z rodzaju Borrelia. Drobnoustroje dostają się do skóry człowieka ze śliną żerującego zakażonego kleszcza. Następnie, wraz z krwią i chłonką, rozprzestrzeniają się do wielu narządów. Borelioza występuje u ludzi w każdym wieku. Nie można się nią zarazić przez bezpośredni kontakt z osobą chorą lub zakażonym zwierzęciem.
Jak już wspomnieliśmy, boreliozę wywołują krętki z rodzaju Borrelia. W Europie i Azji za chorobę odpowiada co najmniej 5 gatunków tych drobnoustrojów. Przyczyny tego schorzenia w Polsce to najczęściej Borrelia afzelii i Borrelia garinii.
Zakażenie boreliozą następuje w wyniku ukłucia przez kleszcza z rodzaju Ixodes. Warto podkreślić, że do przeniesienia choroby może dojść tylko w przypadku ukąszenia przez zakażonego pajęczaka. Szacuje się, że krętki z rodzaju Borrelia są obecne w organizmach tylko kilku procent kleszczy.
Ponadto trzeba wiedzieć, że szybkie usunięcie kleszcza ze skóry zazwyczaj zapobiega infekcji. Transmisja krętków przed upływem 24 godzin od ukąszenia jest bowiem mało prawdopodobna. Dodatkowo nawet w przypadku zakażenia, u większości osób nie dochodzi do rozwoju boreliozy.
Borelioza jest najczęstszym ze schorzeń odkleszczowych na półkuli północnej. Najwięcej zachorowań w Europie notuje się w części centralnej i w Skandynawii. W Polsce najwyższe ryzyko zakażenia występuje w województwie warmińsko-mazurskim i podlaskim, a ponadprzeciętne – na Podkarpaciu, Śląsku, Lubelszczyźnie i w Małopolsce.
Kleszcze zazwyczaj zamieszkują lasy liściaste i mieszane z bogatym poszyciem. Występują też w ogrodach czy w parkach miejskich. Do zakażenia dochodzi najczęściej wiosną i latem.
Borelioza przebiega w trzech stadiach – wczesnym zlokalizowanym, wczesnym rozsianym (narządowym) i późnym rozsianym. Ten podział ma charakter umowny, bo poszczególne etapy choroby mogą się na siebie nakładać. Ponadto zazwyczaj nie występują wszystkie wymienione niżej objawy boreliozy.
Objawem najwcześniejszego stadium boreliozy jest rumień wędrujący. To zmiana skórna, która występuje u 70-80% zakażonych. Pojawia się zwykle po 3 do 30 dni po ukłuciu przez kleszcza, ale okres wylęgania choroby może trwać nawet do 3 miesięcy.
Rumień wędrujący ma początkowo postać plamki lub grudki, jednak szybko się powiększa. Charakteryzuje go pierścieniowaty kształt, średnica powyżej 5 cm, przejaśnienie w środku oraz wyraźne odgraniczenie brzegów. Zmiana nie boli i nie swędzi.
Na tym etapie boreliozy mogą też występować symptomy grypopodobne, takie jak np.:
Rzadko pojawia się tzw. limfocytoma boreliozowa. Jest to niebolesny, czerwononiebieskawy guzek. Występuje najczęściej na małżowinie ucha, brodawce sutkowej lub mosznie.
U nieleczonych chorych rumień wędrujący i objawy grypopodobne ustępują w ciągu 4-12 tygodni. Część osób odczuwa potem niezbyt nasilone dolegliwości, utrzymujące się kilka lat lub przewlekłe objawy późnego etapu.
Kolejny etap boreliozy może się rozwinąć od kilku tygodni do kilku miesięcy po zakażeniu.
Do symptomów tego stadium choroby zaliczane są:
W drugim etapie choroby może też występować:
Zapalenie stawów przy boreliozie obejmuje zwykle jeden lub kilka dużych stawów (kolanowy, łokciowy, skokowy). W przebiegu choroby występują nawracające zaostrzenia objawów, które z czasem są coraz rzadsze, łagodniejsze i krótsze. Nieleczone zapalenie może przejść w przewlekłe.
Późne stadium boreliozy może wystąpić wiele miesięcy lub lat po zakażeniu i dawać objawy, takie jak:
Lekarze diagnozują boreliozę na podstawie zgłaszanych objawów i badań serologicznych z krwi. Rozpoznanie nie zawsze jest łatwe, bo wiele osób nie pamięta ukłucia przez kleszcza. Jednak u chorych z rumieniem wędrującym można rozpocząć leczenie bez czekania na dodatkowe badanie na boreliozę. U pozostałych osób przeprowadzana jest dalsza diagnostyka.
W pierwszym etapie wykonuje się ilościowy test przesiewowy ELISA w celu wykrycia swoistych przeciwciał we krwi. Ujemny wynik tego badania oznacza, że czynna borelioza jest nieprawdopodobna.
W przypadku wyniku dodatniego lub wątpliwego, konieczne jest badanie na boreliozę tzw. metodą immunoblot, np. testem Western Blot lub multiplex. Ujemny wynik testu wyklucza chorobę, a dodatni jest potwierdzeniem, że u danej osoby występuje borelioza. Badania, zgodnie ze standardami Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych, nie uwzględniają kleszcza.
Na rynku, np. w aptece internetowej Codzienna, dostępne są testy z krwi, które można wykonać samodzielnie. Trzeba przy tym pamiętać, że taki test na boreliozę nie zastąpi konsultacji z lekarzem i profesjonalnej diagnostyki.
Chorobę leczy się przy użyciu antybiotykoterapii. Czas stosowania i wybór antybiotyku zależy od postaci, jaką w danym momencie przybiera borelioza. Leczenie odpowiednimi antybiotykami, zastosowane we wczesnym stadium choroby, jest skuteczne w ponad 90% przypadków.
U pozostałych osób mogą pojawić się późne objawy boreliozy ze strony stawów, układu nerwowego czy skóry. Warto dodać, że w neuroboreliozie u dorosłych i w zaburzeniach przewodzenia sercowego stosuje się antybiotykoterapię dożylną.
Zapalenie stawów w przebiegu boreliozy również można leczyć antybiotykami, podawanymi doustnie albo dożylnie. Ból łagodzi się też preparatami z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Niekiedy wykonywane jest nakłucie stawu w celu odbarczenia.
Szczepionka na boreliozę nie została dotąd opracowana. Chorobie można jednak zapobiegać dzięki tzw. profilaktyce poekspozycyjnej (czyli po narażeniu na ukąszenia przez kleszcze). Metoda polega na podaniu doustnego antybiotyku. Tę opcję stosuje się u osób dorosłych, które w rejonie występowania boreliozy doznały wielokrotnych ukłuć przez kleszcze, ale pochodzą spoza tego terenu.
Istnieją również metody zapobiegania ukąszeniom przez kleszcze. Podczas spacerów po lasach lub łąkach czy pracy na powietrzu należy szczelnie osłaniać skórę ubraniem, butami i nakryciem głowy. Dobrze jest wybierać odzież w jasnym kolorze, na której pajęczaki są bardziej widoczne.
Kolejne sposoby na kleszcze to środki odstraszające. Te tzw. repelenty są dostępne w różnej postaci. Może to być np. krem, płyn, sztyft czy spray na kleszcze.
W składzie preparatów o udowodnionym działaniu znajdują się substancje, takie jak:
Wymienione produkty służą do stosowania na skórę lub na ubranie. Są skuteczne i bezpieczne, pod warunkiem używania ich zgodnie z zaleceniami. Ponadto, jeśli posiadamy zwierzęta domowe, trzeba pamiętać o ochronie pupili. Wybór repelentów oferuje np. apteka Codzienna.
Przeczytaj również:
Gorczyca biała — działanie, właściwości, stosowanie i ciekawostki Krostki na twarzy: skąd się biorą, objawy oraz jak się ich pozbyć? Przewlekły kaszel- przyczyny, diagnostyka i leczenie Czy jesienią i zimą stosować krem z filtrem? Skuteczna fotoochrona przez cały rok Egzema skóry (wyprysk) – czym jest? Przyczyny i leczenie egzemy na dłoniach i twarzyNie trać czasu i energii na stanie w kolejce w aptece. Przejdź na naszą stronę apteki internetowej już teraz i ciesz się korzyściami zakupów online.
Przejdź do apteki
Małgorzata
Skoczylas-Kouyoumdjian
O Autorze
Autor
Jacek Wojtas
Autor
Natalia Młynek
Autor
Elżbieta Litwin
Autor
Natalia Młynek
Autor
Patrycja Rafalska
Farmaceuta odpowie na Twoje pytanie w zakresie zdrowia, doboru leków lub ich dawkowania.
Zapytaj farmaceutęArtykuły zamieszczone na blogu apteki internetowej Codzienna nie stanowią porady medycznej, ani opinii farmaceuty, lekarza lub dietetyka dostosowanej do indywidualnej sytuacji pacjenta. Udostępnione informacje stanowią jedynie generalne zalecenia, które nie mogą stanowić wyłącznej podstawy do stosowania określonej terapii, zmiany nawyków, dawkowania produktów leczniczych, itp. Przed podjęciem jakichkolwiek działań mających wpływ na życie, zdrowie lub samopoczucie należy skontaktować się z lekarzem lub innym specjalistą, w celu otrzymania zindywidualizowanej porady.