Zamów i otrzymaj Inpostem w ciągu 2 dni
Szybka dostawa z 
Szukaj
Depresja u osób starszych - jak pomóc?
Depresja jest jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych w podeszłym wieku, zaliczanych do tzw. wielkich zespołów geriatrycznych, które znacząco zwiększają ryzyko niesprawności. Jej częstość wzrasta wraz z wiekiem, co sprawia, że osoby starsze są szczególnie narażone na rozwój tego schorzenia. Przejście na emeryturę, utrata bliskich czy pogorszenie stanu zdrowia to tylko niektóre z czynników, które mogą sprzyjać wystąpieniu depresji.
Jak rozpoznać depresję?
Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), depresja to poważne zaburzenie psychiczne, które objawia się długotrwałym smutkiem, brakiem zainteresowania codziennymi aktywnościami i utratą zdolności czerpania przyjemności z życia. Towarzyszą jej również takie symptomy jak poczucie winy, niskie poczucie własnej wartości, trudności ze snem i zaburzenia apetytu, a także chroniczne zmęczenie i problemy z koncentracją.
Depresja nie jest chwilowym obniżeniem nastroju, lecz stanem, który znacząco wpływa na funkcjonowanie w różnych obszarach życia, takich jak praca zawodowa czy relacje międzyludzkie. Osoby zmagające się z tą chorobą doświadczają ogromnego cierpienia, które niestety często pozostaje niezauważone przez ich najbliższe otoczenie. Dlatego tak ważne jest, aby zwracać uwagę na zmiany w zachowaniu bliskich, gdyż szybka diagnoza i wsparcie mogą znacząco poprawić jakość ich życia.
Statystyka depresji wśród osób starszych
Zgodnie z danymi Głównego Urzędu Statystycznego (GUS), niemal 12% osób w wieku powyżej 70 lat zgłasza objawy depresji, co oznacza, że problem dotyczy średnio co ósmej osoby. Kobiety są dwukrotnie bardziej narażone na rozwój depresji w porównaniu z mężczyznami. Warto jednak pamiętać, że te statystyki mogą być niedoszacowane, ponieważ wiele osób starszych nie zgłasza swoich objawów lekarzom. Wynika to często z błędnego przekonania, że pogorszenie nastroju i samopoczucia to naturalna część procesu starzenia, co utrudnia właściwą diagnozę i podjęcie odpowiedniego leczenia.
Depresja w starości
Kiedy mówimy o depresji, najczęściej mamy na myśli jej formę endogenną, która wynika z pierwotnych zaburzeń funkcjonowania mózgu. Jednak istnieją także inne rodzaje zespołów depresyjnych, które rozwijają się wtórnie w wyniku zaburzeń metabolicznych mózgu spowodowanych innymi schorzeniami. Depresja może towarzyszyć takim chorobom jak choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, czy pojawiać się po udarze mózgu. Często jest również obecna u pacjentów zmagających się z chorobą niedokrwienną serca, cukrzycą, chorobami tarczycy, nowotworami czy przewlekłymi zespołami bólowymi.
U osób starszych depresja nierzadko stanowi reakcję na utratę samodzielności, ograniczenia fizyczne lub poczucie zagrożenia życia. Dodatkowo jej objawy mogą być nasilone przez przyjmowanie niektórych leków, co podkreśla znaczenie monitorowania terapii farmakologicznej. Warto pamiętać, że wczesne rozpoznanie i właściwe leczenie depresji w tych przypadkach jest kluczowe dla poprawy jakości życia chorego.
Objawy depresji w starości
Obniżenie nastroju jest jednym z najbardziej charakterystycznych objawów depresji, niezależnie od wieku pacjenta. Przedłużający się, często nieuzasadniony smutek, powinien wzbudzić naszą czujność. Równie typowym sygnałem jest utrata zainteresowań i rezygnacja z aktywności, które wcześniej sprawiały radość. Na przykład osoba, która regularnie uczestniczyła w zajęciach Klubu Seniora, nagle zaczyna unikać spotkań, tłumacząc to zmęczeniem i brakiem chęci do wychodzenia z domu.
Takie zachowania mogą prowadzić do izolacji społecznej, która dodatkowo pogłębia objawy depresji. Warto pamiętać, że osoby starsze rzadko same zgłaszają się do lekarza z tego rodzaju problemami, dlatego odpowiedzialność za zauważenie pierwszych oznak depresji spoczywa na rodzinie i bliskich. Ignorowanie tych objawów lub pozostawienie chorego samemu sobie z myślą, że „skoro nie ma ochoty na nic, to tak powinno być”, może przyczynić się do nasilenia choroby i pogorszenia ogólnego stanu zdrowia. Wczesna reakcja i wsparcie bliskich są kluczowe dla skutecznej pomocy osobie z depresją.
Jakie są przyczyny depresji?
Przyczyny depresji w podeszłym wieku można podzielić na dwie główne kategorie: psychospołeczne i biologiczne. Wśród czynników psychospołecznych wymienia się między innymi:
- niesprawność fizyczną, która może być efektem przebytej operacji, nagłej choroby lub związanej z wiekiem niepełnosprawności.
- zmiany życiowe, takie jak przeprowadzka do domu opieki lub zamieszkanie z rodziną, co może wiązać się z utratą poczucia niezależności.
- utratę bliskich, w tym śmierć współmałżonka, która stanowi jedno z najtrudniejszych doświadczeń emocjonalnych.
- frustrację i złość związaną z naturalnymi zmianami wynikającymi ze starzenia się organizmu.
Z kolei przyczyny biologiczne depresji obejmują:
- zmniejszenie poziomu kluczowych neuroprzekaźników w mózgu, co wpływa na nastrój i motywację.
- obecność chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera, Parkinsona czy inne formy demencji, które znacząco zwiększają ryzyko wystąpienia depresji.
- zaburzenia wodno-elektrolitowe, które mogą zakłócać prawidłowe funkcjonowanie organizmu, w tym układu nerwowego.
Zrozumienie tych przyczyn jest kluczowe dla skutecznej diagnozy i leczenia depresji u osób starszych, co pozwala na lepsze wsparcie zarówno psychiczne, jak i fizyczne.
Leczenie depresji u starszych
Leczenie depresji u seniorów zależy przede wszystkim od stopnia jej zaawansowania. W początkowych stadiach skuteczne mogą być różnorodne formy aktywności, zaangażowanie w hobby, zapewnienie choremu ciepła i wsparcia emocjonalnego, a także regularne spotkania z psychologiem. Jednak w przypadku bardziej zaawansowanej depresji często konieczne jest wprowadzenie farmakoterapii.
Każda osoba starsza z depresją powinna pozostawać pod stałą opieką psychiatry, który będzie monitorował przebieg leczenia. Kluczowe jest także zaangażowanie bliskich, aby chory czuł wsparcie i świadomość, że jest ważny i potrzebny. Przyjmowanie leków powinno być nadzorowane przez zaufaną osobę z otoczenia seniora, która będzie obserwować efekty terapii i w razie potrzeby informować lekarza o braku poprawy lub niepokojących objawach.
Leczenie farmakologiczne wymaga czasu – często na pierwsze efekty trzeba poczekać nawet do czterech tygodni, co może być dla seniora frustrujące. Dlatego wsparcie emocjonalne odgrywa kluczową rolę, by pomóc choremu przetrwać ten trudny okres i kontynuować terapię. Czasami leczenie wymaga korekt lub zmiany leków, co jest naturalnym elementem procesu dążenia do uzyskania optymalnych efektów terapeutycznych.
Przeczytaj również:
Nadmierna senność i przemęczenie – dowiedz się, co może je powodować Tężyczka ‒ co należy o niej wiedzieć? Słabsze działanie niektórych leków przeciwbólowych u kobiet Jak skutecznie rzucić palenie? Postanowienie na 2025 Zdrowy układ umysłowy u seniorówSprawdź ofertę naszej apteki!
Nie trać czasu i energii na stanie w kolejce w aptece. Przejdź na naszą stronę apteki internetowej już teraz i ciesz się korzyściami zakupów online.
Przejdź do apteki
Redakcja
aptek
Codzienna
O Autorze
Inne publikacje
Nadmierna senność i przemęczenie – dowiedz się, co może je powodować
Autor
Klaudia Kościelecka
Tężyczka ‒ co należy o niej wiedzieć?
Autor
Klaudia Kościelecka
Słabsze działanie niektórych leków przeciwbólowych u kobiet
Autor
Redakcja aptek Codzienna
Jak skutecznie rzucić palenie? Postanowienie na 2025
Autor
Redakcja aptek Codzienna
Zdrowy układ umysłowy u seniorów
Autor
Katarzyna Augustyniak
Szukasz porady farmaceuty?
Farmaceuta odpowie na Twoje pytanie w zakresie zdrowia, doboru leków lub ich dawkowania.
Zapytaj farmaceutę
Artykuły zamieszczone na blogu apteki internetowej Codzienna nie stanowią porady medycznej, ani opinii farmaceuty, lekarza lub dietetyka dostosowanej do indywidualnej sytuacji pacjenta. Udostępnione informacje stanowią jedynie generalne zalecenia, które nie mogą stanowić wyłącznej podstawy do stosowania określonej terapii, zmiany nawyków, dawkowania produktów leczniczych, itp. Przed podjęciem jakichkolwiek działań mających wpływ na życie, zdrowie lub samopoczucie należy skontaktować się z lekarzem lub innym specjalistą, w celu otrzymania zindywidualizowanej porady.