Szybka wysyłka w 24h od złożenia zamówienia
Szukaj
Decyzja o powiększeniu rodziny jest niewątpliwie wielkim krokiem w życiu obojga partnerów. Niestety, droga do rodzicielstwa nie zawsze bywa prosta i bezproblemowa. Statystyki wskazują, że ponad 1 milion par w Polsce boryka się z problemem niepłodności. Jakie są najczęstsze przyczyny tego zjawiska? Co warto wiedzieć o diagnostyce i leczeniu niepłodności? W poniższym artykule znajdziesz wszystkie najważniejsze informacje na temat problemów z zajściem w ciążę.
Niepłodność i bezpłodność to dwa terminy medyczne, które często mylnie używa się zamiennie. Ich znaczenie nie jest bowiem takie samo. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) niepłodność to niemożność zajścia w ciążę przez okres 12. miesięcy pomimo regularnego współżycia seksualnego (2-4 stosunków w tygodniu), bez stosowania metod antykoncepcyjnych. Niepłodność jest stanem potencjalnie odwracalnym, możliwym do wyleczenia. Bezpłodność to z kolei trwała niezdolność do posiadania potomstwa. Jest to stan nieodwracalny, który nie poddaje się leczeniu dostępnymi współcześnie metodami.
Szacuje się, że problem niepłodności dotyczy 10-16% par w wieku rozrodczym. W 80% przypadków przyczyna niepłodności jest możliwa do zidentyfikowania. Badania wskazują, że około 30% problemów z zajściem w ciążę wynika z czynnika męskiego i w 30% z czynnika żeńskiego. W 20% przypadków przyczyna niepłodności leży po obu stronach. Pozostałe 20% stanowi tzw. niepłodność idiopatyczna, w której nie można wskazać uchwytnej przyczyny problemów z zajściem w ciążę.
Przyczyn niepłodności jest wiele, dlatego też znalezienie źródła problemów nierzadko wymaga dużej ilości czasu i zaangażowania. Zaburzenia płodności często wiążą się z wadami anatomicznymi, chorobami endokrynologicznymi, zaburzeniami immunologicznymi czy schorzeniami genetycznymi. Za niepłodność może także odpowiadać czynnik psychologiczny. Diagnostyka i leczenie niepłodności, jako zjawiska wieloczynnikowego, wymagają zatem współpracy interdyscyplinarnego zespołu złożonego nie tylko z ginekologów, ale także endokrynologów, andrologów, seksuologów czy genetyków.
Objawy niepłodności u kobiet mogą wynikać z:
Objawy niepłodności u mężczyzn, czyli zaburzenia liczby, budowy bądź ruchliwości plemników, mogą być związane z:
Warto pamiętać, że męska niepłodność nie wiąże się wyłącznie z nieprawidłową produkcją nasienia. Problemy z poczęciem dziecka nierzadko wynikają z zaburzeń funkcji seksualnych. Zalicza się do nich takie problemy jak zaburzenia erekcji i ejakulacji, zaburzenia libido czy wytrysk wsteczny.
Czas, po którym para starająca się o dziecko powinna pomyśleć o konsultacji u specjalisty, zależy przede wszystkim od wieku kobiety. U kobiet przed 35. rokiem życia bez obciążonego wywiadu medycznego, zaleca się rozpoczęcie diagnostyki niepłodności po roku regularnego współżycia. Okres ten skraca się w przypadku starszych kobiet. Badania w kierunku niepłodności zaleca się wdrożyć już po 6. miesiącach regularnego współżycia u kobiet po 35. roku życia, a u kobiet po 40. roku życia jeszcze wcześniej, nawet w momencie wyrażenia przez nie chęci zajścia w ciążę. Wcześniejszą diagnostykę niepłodności można także wprowadzić niezależnie od wieku, w momencie stwierdzenia u któregoś z partnerów nieprawidłowości w badaniu lekarskim.
Diagnostyka niepłodności zwykle rozpoczyna się od wizyty u ginekologa. Wstępem do procesu diagnostycznego zawsze powinien być szczegółowy wywiad lekarski. Wyjątkowo cenne są dla specjalisty informacje na temat regularności cykli miesięcznych kobiety, jej owulacji oraz chorób współtowarzyszących. Kontrola cyklu miesięcznego, zwłaszcza owulacji, stanowi bardzo ważny element diagnostyki problemów z płodnością. Kobieta może monitorować swój cykl samodzielnie, korzystając z testów owulacyjnych czy monitorów płodności, które można kupić stacjonarnie lub zamówić w aptece internetowej.
Ważnym elementem wstępnej diagnostyki jest także badanie przedmiotowe, podmiotowe oraz ginekologiczne. Ma ono na celu ocenę czynności jajników, a także ocenę anatomii żeńskich narządów rodnych. Po zakończeniu wstępnego postępowania diagnostycznego specjalista ‒ na podstawie zebranych informacji ‒ układa indywidualny plan diagnostyczny. Uwzględnia on badania laboratoryjne (w tym pomiar stężenia hormonów), badania obrazowe (takie jak ultrasonografia 3D czy histerosalpingografia), a w razie konieczności także zabiegi endoskopowe.
Podstawowym badaniem diagnostycznym w kierunku niepłodności męskiej jest seminogram, czyli badanie nasienia. Polega ono na pobraniu próbki nasienia po 2-7 dniach abstynencji seksualnej i przeprowadzeniu jej oceny. Nasienie oceniane jest pod kątem objętości ejakulatu oraz jego odczynu, a także liczebności, morfologii, żywotności i ruchliwości plemników. Specjalista, na podstawie wywiadu medycznego, badania oraz wyników seminogramu, może pogłębić diagnostykę o dodatkowe badania, takie jak oznaczenie stężenia hormonów, badania genetyczne czy USG jąder.
W większości przypadków proces diagnostyczny pozwala na określenie przyczyny niepłodności i wdrożenie ukierunkowanego leczenia. Obecnie wyróżnia się kilkadziesiąt metod leczenia zaburzeń płodności. Część z nich koncentruje się na wyleczeniu choroby podstawowej, z kolei inne opierają się na leczeniu hormonalnym, inseminacji domacicznej czy zapłodnieniu pozaustrojowym.
Poprawę parametrów nasienia warto rozpocząć od zmiany stylu życia. Mężczyzna starający się o dziecko powinien przede wszystkim zrezygnować z używek, zadbać o zbilansowaną dietę oraz regularny wysiłek fizyczny. Zastosowane równocześnie leczenie ‒ farmakologiczne czy też zabiegowe ‒ powinno skupiać się na przyczynie problemów z płodnością. W niektórych przypadkach konieczne jest jednak skorzystanie z inseminacji domacicznej, która pozwala na wprowadzenie do macicy partnerki wyselekcjonowanych wcześniej plemników, o największym potencjale do zapłodnienia.
Jeśli z kolei przyczyną niepłodności u mężczyzny są zaburzenia funkcji seksualnych, rozwiązaniem problemu mogą być środki na potencję, farmakologiczne leczenie wytrysku wstecznego, a także wibro- i elektrostymulacja w przypadku braku ejakulacji.
Leczenie niepłodności kobiecej, podobnie jak w przypadku niepłodności męskiej, powinno być ukierunkowane na wyeliminowanie przyczyny problemu z płodnością. U kobiet zmagających się z zaburzeniami owulacji najczęstszym postępowaniem jest terapia hormonalna, której celem jest pobudzenie owulacji i uwolnienie komórki jajowej. Metody operacyjne są leczeniem z wyboru u pacjentek z endometriozą, niedrożnością jajowodów, a także niektórymi zmianami w obrębie jajników i patologicznymi zmianami w jamie macicy.
Metodą leczenia niepłodności o udowodnionej najwyższej skuteczności jest zapłodnienie pozaustrojowe, znane powszechnie jako in vitro. Polega ono na połączeniu plemników i komórki jajowej poza organizmem kobiety i późniejszym przeniesieniu embrionu do jamy macicy. Zapłodnienie pozaustrojowe jest metodą z wyboru w przypadku:
Zapłodnienie pozaustrojowe warto także rozważyć w innych sytuacjach, gdy wszystkie poprzednie metody lecznicze zawiodły.
Niepłodność to ciężki i bolesny temat dla wielu par. Współczesna medycyna dysponuje jednak skutecznymi metodami diagnostyki i terapii zaburzeń płodności. Statystyki wskazują jednak, że blisko 75% par podejmujących się leczenia, doczekuje się upragnionego potomstwa.
Przeczytaj również:
Jak przebiega ciąża? Dowiedz się, jak wygląda ciąża tydzień po tygodniu Zioła na poprawę płodności - sprawdź jak zwiększyć szansę na zajście w ciążę Jak się przygotować do ciąży – kompleksowy poradnik dla przyszłych mam Co trzeba wiedzieć o drugim trymestrze ciąży? Sprawdź najważniejsze informacje o II trymestrze Jak dbać o siebie w ciąży? Porady dla przyszłych mamNie trać czasu i energii na stanie w kolejce w aptece. Przejdź na naszą stronę apteki internetowej już teraz i ciesz się korzyściami zakupów online.
Przejdź do aptekilekarz
Klaudia
Kościelecka
O Autorze
Autor
Klaudia Kościelecka
Autor
Jacek Wojtas
Autor
Klaudia Kościelecka
Farmaceuta odpowie na Twoje pytanie w zakresie zdrowia, doboru leków lub ich dawkowania.
Zapytaj farmaceutęArtykuły zamieszczone na blogu apteki internetowej Codzienna nie stanowią porady medycznej, ani opinii farmaceuty, lekarza lub dietetyka dostosowanej do indywidualnej sytuacji pacjenta. Udostępnione informacje stanowią jedynie generalne zalecenia, które nie mogą stanowić wyłącznej podstawy do stosowania określonej terapii, zmiany nawyków, dawkowania produktów leczniczych, itp. Przed podjęciem jakichkolwiek działań mających wpływ na życie, zdrowie lub samopoczucie należy skontaktować się z lekarzem lub innym specjalistą, w celu otrzymania zindywidualizowanej porady.