Desmoxan 1,5 mg, 100 tabletek

Desmoxan to lek przeznaczony dla osób pragnących zerwać z nałogiem palenia tytoniu. Jego substancja czynna, cytyzyna, działa podobnie do nikotyny, stopniowo wypierając ją z organizmu. Dzięki temu zmniejsza się uzależnienie od nikotyny, co ułatwia rezygnację z palenia bez odczuwania silnego głodu nikotynowego. Kuracja trwa 25 dni, a jedno opakowanie zawiera 100 tabletek, co wystarcza na pełny cykl terapeutyczny. 

1 tabletka zawiera:

• substancję czynną: cytyzyna (1,5 mg),
• substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, skrobia kukurydziana, krzemionka koloidalna
  bezwodna, stearynian magnezu. Skład kapsułki twardej: tytanu dwutlenek, indygotyna, żelatyna.

Desmoxan należy przyjmować zgodnie z poniższym schematem:

• Od 1. do 3. dnia: 1 tabletka co 2 godziny  (6 tabletek dziennie).
• Od 4. do 12. dnia: 1 tabletka co 2,5 godziny (5 tabletek dziennie).
• Od 13. do 16. dnia: 1 tabletka co 3 godziny (4 tabletki dziennie).
• Od 17. do 20. dnia: 1 tabletka co 5 godzin (3 tabletki dziennie).
• Od 21. do 25. dnia: 1-2 tabletki na dobę (do 2 tabletek dziennie).

Najpóźniej 5. dnia po rozpoczęciu terapii należy zrezygnować z palenia.

Nie należy palić podczas trwania terapii, gdyż może to nasilić działania niepożądane.

W przypadku, gdy rezultat terapii jest niezadowalający, należy przerwać leczenie i po upływie 2 do 3 miesięcy można je rozpocząć ponownie.

Przeciwskazaniami do stosowania leku Desmoxan są:

• nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą,
• niestabilna dławica piersiowa,
• przebyty niedawno udar mózgu,
• przebyty niedawno zawał mięśnia sercowego,
• klinicznie istotne zaburzenia rytmu serca,
• okres ciąży i laktacji.

Ze względu na ograniczone doświadczenie kliniczne, nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Desmoxan:

• u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek ze względu na brak doświadczenia klinicznego z produktem leczniczym Desmoxan u pacjentów w tej grupie,
• u osób w podeszłym wieku (powyżej 65 lat),
• u osób w wieku poniżej 18 lat.

Badania kliniczne i dotychczasowe doświadczenie w stosowaniu wskazują na dobrą tolerancję cytyzyny.

Odsetek pacjentów, którzy przerywali leczenie cytyzyną z powodu działań niepożądanych, wynosił 6-15,5% i w badaniach kontrolowanych był porównywalny do odsetka pacjentów przerywających leczenie w grupie otrzymującej placebo. 

Zwykle obserwowano działania niepożądane, o nasileniu łagodnym do umiarkowanego, dotyczące najczęściej układu pokarmowego. Większość z nich występowała głównie w początkowym okresie terapii i ustępowała wraz z jej trwaniem. Objawy te mogły być również wynikiem zaprzestania palenia tytoniu, a nie stosowania produktu leczniczego.

Zaburzenia metabolizmu i odżywania:

• bardzo często: zmiana apetytu (głównie zwiększenie), przyrost masy ciała.

Zaburzenia układu nerwowego:

• bardzo często (≥ 1/10): zawroty głowy, rozdrażnienie, zmiany nastroju, lęk, zaburzenia snu (bezsenność, senność, ospałość, dziwne sny, koszmary senne), bóle głowy,
• często (≥ 1/100 i <1/10): trudności w koncentracji,
• niezbyt często (≥ 1/1000 i <1/100): uczucie ciężkości głowy, osłabienie popędu płciowego.

Zaburzenia oka:

• niezbyt często (≥ 1/1000 i <1/100): łzawienie.

Zaburzenia serca:

• bardzo często (≥ 1/10): przyspieszenie akcji serca,
• często (≥ 1/100 i <1/10): zwolnienie akcji serca.

Zaburzenia naczyniowe:

• bardzo często (≥ 1/10): nadciśnienie tętnicze.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:

• niezbyt często (≥ 1/1000 i <1/100): duszność, wzmożone odkrztuszanie.

Zaburzenia żołądka i jelit:

• bardzo często (≥ 1/10): suchość w jamie ustnej, biegunka, nudności, zmiany smaku, zgaga, zaparcia, wymioty, bóle brzucha (głównie w nadbrzuszu),
• często (≥ 1/100 i <1/10): wzdęcia, pieczenie języka,
• niezbyt często (≥ 1/1000 i <1/100): nadmierne ślinienie.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

• bardzo często (≥ 1/10): wysypka,
• niezbyt często (≥ 1/1000 i <1/100): wzmożona potliwość, zmniejszenie elastyczności skóry.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:

• bardzo często (≥ 1/10): bóle mięśniowe.

Zaburzenia ogólne i w miejscu podania:

• bardzo często (≥ 1/10): męczliwość,
• często (≥ 1/100 i <1/10): złe samopoczucie,
• niezbyt często (≥ 1/1000 i <1/100): zmęczenie.

Badania diagnostyczne:

• niezbyt często (≥ 1/1000 i <1/100): wzrost aktywności aminoransferaz.

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które przyjmowane są bez recepty.

Nie należy stosować jednocześnie z innymi lekami przeciwgruźliczymi. 

Nie wiadomo, czy Desmoxan może zmniejszać skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych działających ogólnoustrojowo, a zatem kobiety stosujące hormonalne środki antykoncepcyjne działające ogólnoustrojowo powinny stosować dodatkową metodę barierową.

Produkt leczniczy Desmoxan powinien być stosowany tylko u osób, które mają poważny zamiar odzwyczajenia się od palenia tytoniu.

Pacjent powinien być świadomy, że równoczesne stosowanie produktu leczniczego oraz palenie tytoniu lub stosowanie produktów zawierających nikotynę może prowadzić do nasilenia działań niepożądanych nikotyny.

Desmoxan należy ostrożnie stosować w przypadku choroby niedokrwiennej serca, niewydolności serca, nadciśnienia tętniczego, guza chromochłonnego nadnerczy, miażdżycy tętnic i innych chorób naczyń obwodowych, choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, choroby refluksowej przełyku, nadczynności tarczycy, cukrzycy oraz schizofrenii.

Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne zawarte w dymie tytoniowym indukują metabolizm leków metabolizowanych przez cytochrom CYP1A2 (i prawdopodobnie również CYP 1A1). Zaprzestanie palenia przez osobę palącą może prowadzić do spowolnienia metabolizmu, a w konsekwencji wzrostu stężenia tych leków w krwi. Ma to potencjalne znaczenie kliniczne dla produktów o wąskim indeksie terapeutycznym, np. teofilina, takryna, klozapina i ropinirol.

Stężenia w osoczu innych produktów leczniczych metabolizowanych częściowo przez CYP1A2, np. imipramina, olanzapina, klomipramina i fluwoksamina mogą również wzrastać po zaprzestaniu palenia, chociaż brak jest danych potwierdzających tę hipotezę, a potencjalne znaczenie kliniczne tego działania dla wyżej wymienionych leków nie jest znane. Ograniczone dane wskazują, że metabolizm flekainidu i pentazocyny może być również indukowany przez palenie tytoniu.

Obniżenie nastroju, rzadko obejmujące myśli samobójcze i próbę samobójczą, może być objawem odstawienia nikotyny. Lekarze powinni mieć świadomość możliwości wystąpienia ciężkich objawów neuropsychiatrycznych u pacjentów, którzy próbują zaprzestać palenia, niezależnie od tego, czy stosują oni terapię antynikotynową, czy też nie.

Zaprzestanie palenia, z zastosowaniem farmakoterapii lub bez niej, może wiązać się z zaostrzeniem wcześniej istniejących chorób psychicznych (np. depresji). Należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z chorobą psychiczną w wywiadzie. Pacjentom tym należy udzielić odpowiednich porad.

Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną metodę antykoncepcji w trakcie leczenia produktem leczniczym Desmoxan.

Ciąża i karmienie piersią:

• W okresie ciąży i karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza.
• Nie wolno stosować tego leku w ciąży i w okresie karmienia piersią.

Dzieci i młodzież:

• Nie stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat bez konsultacji z lekarzem.

Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek ze składników leku.

Lek należy przechowywać:

• w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią i światłem,
• w temperaturze poniżej 25°C. 

100 tabletek

Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o.
ul. Partyzancka 133/151
95-200 Pabianice
kontakt@aflofarm.pl

Przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu!