Laremid 2 mg, 20 tabletek

Laremid to lek dostępny bez recepty o działaniu przeciwbiegunkowym m.in. poprzez hamowanie propulsywnej perystaltyki, wydłuża czas pasażu jelitowego, zwiększa wchłanianie wody i elektrolitów. Lek stosuje się również w celu redukcji liczby i objętości stolców oraz zwiększenia ich konsystencji u pacjentów z wytworzoną przetoką jelita krętego. Działanie leku zaczyna się po około godzinie od przyjęcia. Laremid dobrze się wchłania i jest metabolizowany przez wątrobę. W przypadku pacjentów z biegunką, zwłaszcza u dzieci, pacjentów osłabionych oraz u osób w podeszłym wieku podczas stosowania leku należy uzupełniać niedobory płynów (wody) i soli mineralnych. Może być podawany dzieciom już od 6 roku życia.

1 tabletka zawiera:

• 2 mg loperamidu chlorowodorku.

Substancja czynna:

• loperamidu chlorowodorek (Loperamidi hydrochloridum).

Substancje pomocnicze:

• laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, powidon K-25, kwas stearynowy.

Leczy zarówno pierwsze, jak i nasilone objawy biegunki, przeciwdziała negatywnym następstwom biegunki.

Lek należy stosować zawsze zgodnie z zaleceniami lekarza lub ulotki załączonej do opakowania. W razie wątpliwości co do stosowania lub dawkowania należy zwrócić się o pomoc do lekarza bądź farmaceuty.

Dorośli i dzieci w wieku 6 lat i powyżej:

Ostra biegunka:

• początkowa dawka - 2 tabletki (4 mg) dla dorosłych i 1 tabletka (2 mg) dla dzieci; a następnie1 tabletka (2 mg) po każdym kolejnym wolnym stolcu.

Przewlekła biegunka:

• początkowa dawka wynosi 2 tabletki (4 mg) na dobę dla dorosłych i 1 tabletka (2 mg) na dobę dla dzieci; tę początkową dawkę należy zmodyfikować aż do momentu uzyskania od 1 do 2 normalnych stolców na dobę, co zazwyczaj osiąga się poprzez stosowanie dawki podtrzymującej wynoszącej od1 do 6 tabletek (od 2 do 12 mg) na dobę.

Dawka maksymalna w ostrej i przewlekłej biegunce wynosi 8 tabletek (16 mg) na dobę dla dorosłych; u dzieci dawka leku musi być dostosowana do masy ciała (3 tabletki/20 kg mc./dobę).
Pacjenci w podeszłym wieku:

• U osób w podeszłym wieku nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.

Laremid należy stosować zawsze zgodnie z zaleceniami podanymi w ulotce. W przypadku wątpliwości należy skontaktować się lekarzem.

Leku Laremid nie stosujemy:

• w przypadku nadwrażliwości na loperamid lub którykolwiek z pozostałych składników leku;
• w przypadku nasilonej biegunki z krwią i wysoką gorączką;
• jeśli pacjent ma wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
• w przypadku ostrej biegunki wywołanej przez bakterie chorobotwórcze lub rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy (związane ze stosowaniem antybiotyków);
• w przypadkach, gdy powinno unikać się zwolnienia perystaltyki, np. w niedrożności jelit, rozszerzeniu okrężnicy i toksycznego rozszerzenia okrężnicy.

Jak każdy lek, Laremid może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Wiele zdarzeń niepożądanych związanych ze stosowaniem loperamidu jest częstymi objawami zespołów biegunkowych (dyskomfort i ból w jamie brzusznej, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej, zmęczenie, senność, zawroty głowy, zaparcie, wzdęcia z oddawaniem wiatrów). Często objawy te trudno jest odróżnić od działań niepożądanych stosowanego leku. Działania niepożądane związane ze stosowaniem loperamidu występowały bardzo rzadko, co oznacza że rzadziej niż u 1 na 10 000 osób.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

• Bardzo rzadko: wysypka, pokrzywka i świąd;
• Pojedyncze przypadki obrzęku naczynioruchowego, wysypki pęcherzowej, w tym zespołu Stevensa i Johnsona, rumienia wielopostaciowego i martwicy toksyczno-rozpływnej naskórka.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:

• Bardzo rzadko: pojedyncze przypadki reakcji alergicznych, niekiedy ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym wstrząs anafilaktyczny i reakcje przypominające anafilaksję.

Zaburzenia żołądka i jelit:

• Bardzo rzadko: ból brzucha, niedrożność jelit, wzdęcia brzucha, nudności, zaparcia, wymioty, rozszerzenie okrężnicy, w tym toksyczne rozszerzenie okrężnicy, wzdęcia z oddawaniem wiatrów i niestrawność.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych:

• Bardzo rzadko: pojedyncze przypadki zatrzymania moczu.

Zaburzenia układu nerwowego:

• Bardzo rzadko: zawroty głowy.

Zaburzenia psychiczne:

• Bardzo rzadko: senność.

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach, stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Laremid może wchodzić w interakcje z:

• desmopresyną;
• itrakonazolem lub ketokonazolem;
• chinidyną;
• rytonawirem.

• Lek zawiera laktozę - w przypadku wcześniejszego stwierdzenia u pacjenta nietolerancji niektórych cukrów należy przed przyjęciem leku skonsultować się z lekarzem.
• Leczenie Laremidem jest wyłącznie leczeniem objawowym.
• U pacjentów przyjmujących zbyt duże dawki loperamidu zaobserwowano występowanie ciężkich zaburzeń pracy serca.
• Należy zachować szczególną ostrożność w trakcie stosowania loperamidu.
• Jeżeli po zastosowaniu loperamidu w ostrej biegunce, w ciągu 48 godzin u pacjenta nie nastąpiła poprawa, przyjmowanie leku należy przerwać i pacjent powinien skonsultować się z lekarzem.
• Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta zaburzenia czynności wątroby, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
• U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.

Przedawkowanie:

• W przypadku przedawkowania mogą wystąpić zaparcia, niedrożność jelit, zatrzymanie moczu
  oraz objawy zahamowania czynności ośrodkowego układu nerwowego (zwiększone napięcie mięśniowe, osłupienie, splątanie (dezorientacja), senność, zaburzenia koordynacji nerwowo-mięśniowej, zwężenie źrenic, bezdech, depresja oddechowa).
• U dzieci reakcja na przyjęcie dużych ilości leku Stoperan jest silniejsza niż u osób dorosłych. Jeśli dziecko przyjmie zbyt dużą dawkę leku lub wystąpi u niego którykolwiek z wymienionych wyżej objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Ciąża i karmienie piersią:

• Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza.
• Lopremid przenika z mlekiem matki.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn:

• W przebiegu biegunki leczonej loperamidem mogą wystąpić: zmęczenie, zawroty głowy lub senność. Dlatego też należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

Stosowanie leku z jedzeniem i piciem:

• Laremid przyjmowany w dawkach stosowanych w leczeniu biegunki praktycznie nie przenika do centralnego układu nerwowego, a więc ryzyko interakcji z alkoholem jest minimalne. Lek może być stosowany zarówno na czczo lub po posiłku.

Stosowanie u dzieci i młodzieży:

• Nie podawać dzieciom poniżej 6 roku życia.

• Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
• Lek przechowywać w temperaturze pokojowej.

20 tabletek

Zakłady Farmaceutyczne Polpharma S.A.

83-200, Starogard Gdański